Onun var da bizim yok mu yani? Bizim de bu cumartesi itibarıyla bir arabamız var haha. 2015'in son haftasına yetiştirdik şükürler olsun. Allah kazasız belasız binip gezebilmeyi nasip etsin.
Ne zamandır araba alacağız diye geziniyorduk ortalarda. Çok fazla para bağlamak istemiyorduk ama araba çok eski olup da bizi uğraştırsın da istemiyorduk. Allah gönlümüze göre verdi. Geçen hafta bir kısmını ödeyip aldık, maaş aldığımızda da geri kalan kısmını ödeyeceğiz kısmetse. Oldukça iyi durumda, yani ailemiz genişleyip de yerimiz daaar diye alarm verene kadar bizi idare eder. Ufak tefek, gökyüzü mavisi minnoş bir hyundai getz.
Allah herkesi nazarlardan kem gözlerden korusun. Bir akrabamız var, çok gereksiz yere kardeşimle ve benimle o kadar uğraşıyor o kadar uğraşıyor ki bıktık artık. İkimiz de telefonlarını açmıyoruz ve eşlerimizi de tembihledik onlar da açmıyor. Ama bu onu durdurmaya yetiyor mu? Tabii ki hayır! Açmış kayınpederlerimizi aramış ve bizi şikayet etmiş. Gerçekten rezil etmeye yer arıyor bıktık illallah. Bizimle ilgili hiçbir iyi haber sevindirmiyor daha da hasetleniyor. İnsan en yakınındakinden nasıl sakınabilir ki illa her yaptığımız kulağına gidiyor. Kardeşimin bebeği olacağı zaman haberi ben vermediğim için görmedim ama babamın anlattığı kadarıyla kısırmış çocukları olmayacakmış desem daha çok sevinirdi diyor. Hayır ne var yani sen mi vereceksin rızkını sanki. Gelin kızımız için neler söyledi neler. Çalışmamak için hemen yapmış da çalışmakta gözü yokmuş da kendine baktırmak istiyormuş da... Öyle bile olsa sanane! Sonra bebeklerini kaybettiler, mutlu musun diye sormak geldi içimden. Kendisi belki 20 yıllık çalışıyor, 5 binlik bir arabaya biniyor. Kimse araban kötü demese de o arabasını övme ihtiyacı hisseder. Yolda birisi sollasa tabi sen bizi küçük gördün geçerim sandın di mi diye hırslanıp hemen geçmeye çalışır... Bizim yeni evli olup daha bir yılı doldurmadan kendisinden çok daha iyi bir araba aldığımızı duyunca bir düşüncelere dalmış, ikisi de çalışıyor deyip maaşlarımızı hesaplamış, alırlar tabi demiş. Ama bu kadar fesatlığı ben kaldıramıyorum artık. Korkudan gittim araba için sadaka verdim sürekli eşimle kendime okuyorum nazardan korusun diye. Allah bendekinin 3 katını 5 katını nasip etsin de benim olanda kimsenin gözü kalmasın!
Bir aydır doktorlarda geziyorum bu arada. Troid hormonum yüksek çıktı, insülin direncim varmış haberim yokmuş, rahim içinde polip varmış bilmiyormuşum, polikistik over başlangıcı ve yumurtalık tembelliğim varmış... Anladım ki doktor var bir de doktorculuk oynayan doktorcuklar var. Ben bir sene önce kilo veremiyorum ne yaparsam yapayım diye diyetisyene gitmiştim ama nedense insülin direnci aklına gelmemiş. Ve diyet yapmama rağmen kilo falan veremedim. Bu sene de ilk gittiğim doktor sanki ben her şeyin anlamını bilmek zorundaymışım gibi sende şu olabilir bu olabilir deyip açıklamalarını bile yapmaya tenezzül etmedi. Öyle bir tablo çizdi ki sanki çocuğum olmazmış gibi. Operasyon geçirmen lazım dedi. Açıklama yok. Soru soruyorum bunda anlamayacak ne var dercesine gülerek cevap veriyor. Gebertirsin ama elin mahkum ağzından çıkacak kelimelere odaklanıyorsun. Neyse çıktık ama içim hiç rahat etmedi bir hafta sonra eşimle tekrar gittik ki benim unuttuğum soruları ya da cevapları o da dinlesin sorsun. O da gıcık oldu. Neyse bu haftasonu İzmit'te bir doktora gittim tavsiye üzerine. Yaşadığın şeylerin poliple alakası yok troidine bakılması lazım dedi. Gerçekten de dahiliye doktoru da troid hormonuma bakıp yüksek olduğunu söylemişti. Verdiği ilacı kullanmaya başlayınca şikayetlerim geçti. Bu hormon yüksekken hamile kalabilirsen düşük olabilir, çocuk sakat olabilir tedavini ol öyle düşünün çocuk dedi. Peki diğer doktor bunu nasıl bilmiyor, düşünemiyor. Dahiliye doktorunun aklına gelmese bakmasa tedaviye başlamasa ben ya sürekli düşükler yaşıyacağım ya da Allah korusun sakat bir evladım olacaktı. Nasıl bir doktorluk bu anlamıyorum. Bir de şimdiki doktorlarda gördüğüm bir sorun var, siz nereyi gösterirseniz sadece oraya bakıyorlar. Ama gözlerinin önündeki başka bir sorunu tespit edemiyorlar. Bu doktor sağolsun onu da gördü ve ilacını verdi. Uzun zamandır çektiğime değdi mi şimdi yani? Götür bu teşhisleri diğer doktorun önüne at, çemkir. Ama ne olacak, hiçbir şey... Şu an troid için hap kullanıyorum ve insülin direnci için elimden geldiğince diyet yapmaya çalışıyorum ama tatlıdan uzak durmak o kadar zor ki:( Gözümün önünde uçuşuyor mübarek nimetler... Bir de spor yapmam lazım ama hakgetire. Günde kendime ayıracağım 45 dakikam yok ki spora ayırayım...
