Geçen hafta cumartesi günü kayınvalidem ile nişan alışverişine gittik. Ben sabah tüm pozitifliğimi de toplayıp kendimi tüm gün sürecek gezi için enerjiyle depolamıştım. Sonra nerdesiniz diye aradığımda kayınpederim ve kayınbiraderimin de geliyor olduğunu öğrendim. Kayınbiraderim deyinde büyük biri anlaşılmasın 12-13 yaşlarında bir çocuk:) Ama yine de bu alışverişte ne işi var?!! Tüm moralim çöktğ tabi, sözlüm zılgıtı yedi çünkü annesine bir şey diyemezdim. Sadece hassasiyetimi belirttim. Bu alışverişi onun yanında yapmak istemediğimi, rahatsız olacağımı... İlk önce dükkanların dışında bekler ne olacak dedi ama sonra kendisi de bana hak verdi. Çocuk gereksiz yere gezdi ve sıkıldı. Sonra akşam saatlerine doğru tüm dükkanların kapanmasına yakın biz gelmişken her şeyi halledelim dedik, ufaklığı yemek yemesi için bir lokantaya bıraktık ve açık kalan dükkanları gezmeye çıktık. Eminönü'ndeki dükkanlar cidden bir garip. Kızlara kapatıyor musunuz diye soruyorum, kapatıyoruz demiyorlar ama bir an önce bitsin diye çok çeşit de çıkarmıyorlar.Bu var, beğenirsen... gibi önünüze kutuları atıyorlar. Ben de baktım acele acele karar vermeye çalışıyorum ağlayacak gibi oldum. Bundan önce bir en yakın arkadaşımın bir de kendi kardeşim için bohça alışverişine çıkmıştım, kendi alışverişim böyle mi oldu yani diye çok üzüldüm. Sonuçta o acele ettiren dükkanlardan almadık ama çok benim istediğim gibi de olmadı:( Allah başka dert vermesin ama o gün yaşadığım stres, üzüntü beni çok yordu.
Onun dışında her şeyi fazlasıyla aldık, istemediğim giymeyeceğim hiçbir şey almadık. 23 Nisan'da da terziye gidip nişanlık elbise için konuştuk. Ben pudra pembesi üzerine siyah dantel istiyordum. Ama kayınvalidem bu fikirden hiç hoşlanmadı ben bal gibi de farkındaydım. Ama bir elbiseyi üstüme giydim, o pembenin üstüne siyah çok iddialı oldu sanki. O yüzden vazgeçtim danteli de aynı renkten olacak. Bu arada malesef kapanma düşüncemi hala hayata geçirebilmiş değilim. O gazla yapacaktım kendime o kadar kızıyorum ki... Velhasıl bir de kapanmak isteyen bir açığın taleplerini terziye anlatmaya çalışıyorum. O bile sordu kapanmayı düşünüyor musun diye. Söyleyemedim tabi ama evet bebeğim tam üstüne bastın demek istedim... İnşallah sonrasında hiç pişman olmayacağım bir şeye karar vermişimdir...
Bu haftasonu da kısmet olursa sözlüm için nişan alışverişine çıkacağız. Alacakalrımızın listesini hazırladım şimdiden... Ben tabi ki onu mahcup edecek kimseyi götürmeyeceğim. :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder