1 Kasım 2016 Salı

Misafirler Misafirler

      Pek misafirlere geçemedik aslında, henüz kendi ailemizi ağırlıyoruz yeni evimizde. Geçtiğimiz haftasonu babamla açılışı yaptık. Evimizi görmemişti hiç, hem de haberi vermek için sabırsızlanıyorduk. Nasıl söyleyeceğimizi de bilemeyerek. Ama telefonda söylemek istemiyordum, duyduğunda tepkisini görmek için. Neyse bir şekilde ikna ettik ve geldi sağolsun. Güzel bir kahvaltıdan sonra henüz internetimiz ve televizyonumuz da olmadığından uzun uzun sohbet ettik hep birlikte. Çok özlemişim. O kadar aralıklı görüşüyoruz ki. Onun gidecek yerleri var, biz gittiğimizde denk gelemiyoruz vs.

      Eşimin biz nişanlıyken hazırladığı ikimizin resimlerinin olduğu bir albüm vardı. Ben de ona kuzumuzun ultrason resimlerini eklemeye başlamıştım. Orta sehpanın gözünde kalmış albüm. Sonra konuşurken gayriihtiyari albümü aldı eline. Allah! Napıcaz görücek! Eşim gayet sakin. Yani içinde evlenmeden önceki fotoğraflarımızın olmasına bile panikleyemedim. Evlilik teklifi sırasında çekilmiş bir resmimiz de var tabii ki. Eşim de sağolsun açıklıyor. Yaw anlatmasana. Öyle geçip gidelim olmaz mı yani? Babam tabi, biz de çalışıyo sanıyoruz seni dedi şakayla karışık ama ben güldüm geçtim. Çok daha büyük olay var şu an hiç önemli değil bunlar. Tam sona yaklaşıyoruz pat halam aradı. Babam da bana verdi ne zamandır konuşmamışsınızdır diye. Konuşmadık cidden ama o kadar zamansız bir arama ki. Ben konuşurken o resimlere gelirler de ben kaçırırsam gördüğündeki tepkisini diye ne konuştuğumdan anladım ne halamın söylediklerinden. Hızlıca babama verdim telefonu hemen konuşsun da konuya dönelim diye.

      Neyse kapattı telefonu ama bu sefer de albüme baktığımızı unuttu. Ayy buyur burdan yak. Baba albümü bitirseydik dedik, devam ettik. Geldik geldik. Son sayfayı çevirdik, eşim dedi ki baba sana yeni birini tanıştıralım. Sayfayı çevirdik, ilk ultrason resmimiz. Daha kese tabi kuzum. Babam anlayamadı. Sonra çevirdik sayfayı biraz daha belirgin bir resmi. Burda 10 haftalık baba dedim, aaa bebiş mi geliyo ayyy diye bastı kahkahayı:) ben dede mi oluyorum şimdi, artık son ünvan bu başka bişey olmayacağım bundan sonra dedi. Hiç öyle düşünmemiştim ben... Tahminimden hayalimden çok çok daha güzel bir sahne oldu. Anılara ekledik gitti...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder